De binnenstad van Tallinn is behoorlijk autoluw, ook is er in de oude binnenstad geen enkele vorm van openbaar vervoer; vandaar dat wandelen de enige optie is. Op de gelegaliseerde elektrische steppen door de binnenstad zoeven, is een mogelijkheid, maar de stepjes zijn niet ontworpen met een middeleeuws wegdek in gedachten. Om diezelfde reden is fietsen ook een uitdaging.
Vandaar dat wij wandelend door de stad gaan. Zoals we al eerder opmerkten zijn veel toeristische winkeltjes uit het straatbeeld verdwenen, terwijl de andere juist proberen te overleven. Van de torenhoge inflatie is in deze winkels vrij weinig te merken, men wil immers klanten trekken.
Even buiten de stad ligt het Vrijheidsplein; Vabaduse väljak. Op dit plein spreekt de president van Estland jaarlijks op 24 februari het volk toe; dat was immers de eerste keer dat Estland onafhankelijk werd van Rusland. Om die gelegenheid te herdenken is een groot monument van glas neergezet. De afgelopen jaren heeft het in de steigers gestaan om diverse redenen. Dit jaar is het volledig te bewonderen, inclusief de nieuwe verlichting.
De toespraak van dit jaar was anders van aard, immers was Rusland op deze datum Oekraïne binnengevallen. De wrede oorlog, die tot op de dag van vandaag voortduurt, was voor veel Esten, Oekraïners en Russen de aanleiding om op datzelfde plein te demonstreren. Sinds die dag hangt er naast de Estse vlag een grote Oekraïense vlag. Tegelijkertijd is de oorlog in Oekraïne vrij dichtbij. Estland doneert per hoofd van de bevolking het meest aan goede doelen die Oekraïne steunen.
Zo adverteren supermarkten actief in de winkels dat ze geen Russische en Belarussische producten meer verkopen en kunnen mensen die de zelfscanapparatuur gebruiken streepjescodes scannen waarmee ze bij het afrekenen een bedrag aan een goed doel doneren. Daarnaast hangen er door de stad grote posters met telefoonnummers die hetzelfde bewerkstelligen en zijn er ook nog tal van kleine initiatieven die geld ophalen.
De oorlog in Oekraïne zorgt er ook voor dat Estland serieus is gaan nadenken over de eigen veiligheid. Op ambtelijk niveau is er veel gebeurd en de NAVO heeft meer steun toegezegd. Dat houdt niet in dat we nu overal militairen op elke straathoek zien staan, sterker nog; ik heb er maar één gezien, in een ambulance. Het enige dat echt zichtbaar is, zijn de bordjes die de schuilkelders aanduiden. Speciale kelders zijn er niet, daarvoor vond de regering in 2018 de kosten te hoog. Vandaar dat nu ondergrondse tunnels, musea en parkeergarages door de overheid zijn aangewezen als openbare schuilplek. Op de onlangs gepubliceerde lijst staat ook de ondergrondse ruimte onder het monument op Vabaduse väljak
