De extreme hitte die in West-Europa het dagelijks leven ontwrichtte, zal Estland enkele dagen later bereiken. Een goed moment om een dagje aan het strand van Pirita in te plannen. Om op het heetste moment van de dag op het strand te zijn, is uitermate onverstandig, vandaar dat we een paar haltes eerder uitstappen en het Ests Nationaal Museum bezoeken.
Eesti Ajaloomuuseum heeft zowel in de wijk Pirita als in de binnenstad enkele vestigingen. De vestigingen buiten het oude centrum zijn de afgelopen jaren flink aangepast en er is zelfs een permanente tentoonstelling te zien over de geschiedenis van Estland. Tegelijkertijd breng je ook een bezoek aan Maarjamäe loss, het kasteel waarin het museum gevestigd is. De tentoonstelling is zeker een aanrader aangezien diverse artefacten ten tijde van de eerste en herwonnen onafhankelijkheidsstrijd te zien zijn.
Naast de nationale driekleur (sinimustvalge) die in 1918 wapperde is ook een grenspaal te zien. Uit de tijd van de Duitse bezetting zijn diverse documenten te zien evenals propagandamateriaal ten tijde van de Sovjet-bezetting. Uiteraard mogen ook een straatnaambord waar de Cyrillische tekst is overgeschilderd en een serie bankbiljetten van de nieuwe munteenheid de kroon, niet ontbreken.
Echter is dit niet het enige dat op het terrein te bezoeken is. Naast het kasteel staat ook een grote loods waarin het Ests filmmuseum gevestigd is. Hierin wandel je dwars door de geschiedenis van het Estse witte doek. Er is aandacht voor alle facetten van het vak en zowel oude als nieuwe films komen aan de orde. Ook het mateloos populaire Lotte, een animatieserie die zelfs in Nederland in de bioscoop te zien was, vlak voordat de pandemie uitbrak. Een groot deel van de tentoonstelling is interactief, je kan aan de slag met filmmuziek een chromakey en een montageset. Op de bovenste etage zijn diverse projectiemethoden te zien en uit te proberen.
Op het terrein staan ook nog stallen, die ooit bij het kasteel hoorden. Vlak voor de tweede Russische bezetting werden hier piloten getraind, tegenwoordig is het een glasmuseum. Want Estland blijkt een bijzondere glasindustrie te hebben. Helaas is ook deze volledig door de Sovjet-bezetters om zeep geholpen nadat florerende fabrieken werden genationaliseerd. Na de herwonnen onafhankelijkheid zijn veel van deze fabrieken spijtig genoeg verdwenen.
