De zomerse temperaturen hebben het noorden van Estland vooralsnog niet verlaten, dus uitwaaien aan het strand lijkt een goede optie. Zeker omdat de felle zon zich niet meer laat zien en de wind nu vanaf zee lijkt te komen.
Hierdoor is Pirita een goede start van de dag en zo denken vele anderen er ook over. Veel mensen kiezen ervoor om een strandwandeling te maken. Degenen die het water op gaan, doen dit met een bootje of een surfplank. De stevige wind zorgt blijkbaar voor goede golven. Een enkeling waagt de gok en springt enkel in zwemkledij het water in.
Nabij het strand van Pirita is het Olympisch centrum te vinden. Dit gebouw werd in 1980 gebruikt tijdens de Olympische Spelen die in Moskou georganiseerd werden. De watersportonderdelen vonden destijds plaats in Pirita. De Teletorn is speciaal voor deze gelegenheid gebouwd, om de televisiebeelden naar Moskou te sturen.
Wat al die jaren minder opviel, was het beeld van het logo van de Olympische Spelen van 1980. Net als veel andere Sovjetmonumenten verkeert dit beeld in slechte staat. In dit geval is het de betonnen fundering die er iets minder stevig uit ziet dan gebruikelijk. Het door de wind aangevoerde zoute water, zal de constructie ook geen goed doen.
Naast een hoop mensen die aan het uitwaaien zijn, blijken er veel meer vogels aanwezig te zijn dan op een reguliere stranddag. Naast de kolonie meeuwen en een verdwaalde duif, zijn er ook bijzonder veel bonte kraaien te zien. Al doen ze hun naam geen eer aan, ze zijn voornamelijk grijs. Bang voor mensen lijken ze niet te zijn, ze komen behoorlijk dichtbij en laten zich gemakkelijk fotograferen.
Op het moment dat het volgens de lokale buienradar zou moeten gaan regenen, verlaten we het strand om in de bus te stappen richting de stad. Gedurende de wandeling naar de bus en de busrit zelf, valt er geen druppel regen. Ook tijdens het bezoek aan het Tammsaare Park krijgen we nauwelijks te maken met regen.
