Enkele jaren geleden, inmiddels ruim 15, bevond zich op Vabaduse väljak, onder de bushalte, een interactief wetenschapsmuseum met de naam AHHAA. In 2007 stonden we voor een gesloten deur, het museum was zonder opgaaf van reden plots gesloten. In de jaren erna bleek de ruimte leeg te zijn; het museum had onderdak gevonden op een locatie ruim 180km zuidwaarts, in de stad Tartu.
Zonde en tegelijkertijd logisch. Tartu is immers een wetenschapsstad met de oudste universiteit van het land, opgericht in 1632. Daarnaast zitten er nog veel meer onderwijsinstellingen, is het ministerie van Onderwijs er gevestigd en kan je er het Ests Nationaal Museum vinden, waarvan de voormalig directeur, Alar Karis, tegenwoordig president van Estland is. Het is de tweede stad van Estland en het heeft zelfs een eigen vliegveld. Wij besluiten met de trein te gaan om eindelijk dit museum te bezoeken.
Ditmaal beter voorbereid dan in 2006, toen we een willekeurige trein pakten om er vervolgens achter te komen dat er die dag een trein meer terug zou gaan. We overnachtten toen op een busstation en hebben die vakantie feitelijk geen trein meer van binnen gezien. Sindsdien is er gelukkig veel veranderd. Zo investeerde Estland, met behulp van de Europese Unie, flink in het treinnetwerk. De nieuwe oranje treinen zijn inmiddels niet meer te missen. Daarnaast ogen ze niet alleen ruimer, ze zijn het ook. De Russen hanteerden een breder spoorformaat en hebben dat in alle bezette gebieden geïntroduceerd. Door deze erfenis kunnen er per treinstel gemiddeld meer passagiers mee dan in Nederland.
Het kopen van een kaartje is tegenwoordig ook een stuk eenvoudiger. Elron biedt mensen die vooraf een kaartje kopen flinke kortingen aan, tot wel 15%. De prijzen kunnen per vertrektijd verschillen, rustige treinen zijn goedkoper dan de treinen tijdens de spitsuren.
Wie niet beschikt over een Elronkaart, kan ook met een bankpas of creditcard online een kaartje aanschaffen . Per mail krijg je een QR-code toegestuurd die je in de trein moet valideren bij een scanner of de conducteur. Uiteraard kan je nog kaartjes bij een loket kopen en zelfs bij de treinbegeleider is dit nog mogelijk. De korting is dan niet van toepassing.
Na een paar muisklikken en het invoeren van mijn gegevens, ontvang ik netjes een PDF per mail met daarin een overzicht van de voervoerbewijzen die ik heb gekocht, inclusief één QR-code. Ik hoef gelukkig niet iedereen apart te valideren. Morgen gaan we zien hoe het in de praktijk werkt.
