Zodra we de wijken Sõjamäe en Mustamäe bezocht hebben, houden we een korte pauze in ons appartement in de binnenstad. Het vinden van een nieuw maar ook goed restaurant in een buitenwijk, is een uitdaging te noemen.
De goede restaurants in de buitenwijken zijn door de komst van de Michelingids naar Estland onbetaalbaar geworden. Een aantal andere adressen heeft na de coronapandemie de deuren nooit meer geopend, of zijn tegenwoordig alleen geopend om af te halen. Toch vinden we in Pirita een restaurant, verscholen in Pirita Keskus. Een klein winkelcentrum met een fitnessruimte, een Rimi, een “vapeshop” waar je “snus” kan halen (vroeger noemden we dat een sigarenboer) en een Aziatisch restaurant.
Met de bus reizen we naar deze chique wijk van Tallinn. Het winkelcentrum is nagenoeg uitgestorven, enkel de supermarkt trekt wat publiek. De tweede etage is vrijwel helemaal leeg. In de fitnesszaal zit enkel de receptioniste een videogesprek te voeren terwijl een klant aan het trainen is. In het restaurant worden we met open armen ontvangen, nadat de serveerster zich wild schrok dat ze ineens gasten over de vloer kreeg, in plaats van de koeriers van Wolt en Bolt die de maaltijden bezorgen.
Nadat we de kaart hebben ontvangen, krijgen we welgeteld 10 minuten de tijd om een gerecht te bestellen. We rekken wat tijd door eerst de drankjes te bestellen, maar veel helpt het niet. Immers staan de glazen binnen een paar minuten op tafel. Na 20 minuten hebben we eindelijk onze bestelling doorgegeven en kan de kok aan de slag. Die heeft blijkbaar wat meer moeite met het tijdschema van de serveerster. De gerechten komen in willekeurige volgorde, al dan niet compleet, op tafel. Omdat het eten best goed was, vonden we het geen probleem.
