Na de korte tussenstop, toetsen we het drielandenpunt in op onze navigatie. Met ruim 150 km voor de boeg zijn we de komende anderhalf uur nog wel even zoet. De rit verloopt voorspoedig totdat we bij Simpelveld plots de verkeerde kant op worden gestuurd.
Blijkbaar is de GPS-ontvangst op mijn telefoon op sommige momenten niet meer zo zuiver. Zodoende reden we een paar weken eerder in Ierland een gigantische omweg. Nu eindigen we in Duitsland. Door de open grenzen is dat geen probleem, maar door alle nieuwe milieuregels kan het toch nog spannend worden. Want de navigatie heeft voor ons een route door Aachen voorzien.
Echter is in Aachen een Umweltplakette sinds 2016 verplicht. Vrijwel elke afslag is voorzien van een bord waarop zichtbaar is dat auto’s met een groene sticker vrije doorgang heeft. Onze auto heeft uiteraard recht op deze groene sticker, maar die zit er niet in. Op coulance hoeven we, als we gesnapt worden, zeven jaar later ook niet te rekenen.
Door op de buitenring te blijven dwingen we ons navigatiesysteem een route te verzinnen die financieel het veiligst is. En dat lijkt te lukken. Via het Vaalserquartier, dat in Duitsland in de gemeente Aachen ligt, komen we terecht bij de grens.
