Genieten van het uitzicht, is precies wat wij gaan doen. In het verleden hebben we genoeg (kasteel)torens beklommen, dus deze moet ook wel kunnen. Echter zijn de trappen niet heel uitnodigend in de volle zon, dus kiezen we voor de lift.
Voordat we naar boven kunnen, moeten we eerst binnen zien te geraken. In het restaurant zijn zogenaamde tokens te koop, die een draaihek ontgrendelen. Aangezien we tenminste één gratis kind mee hebben, moeten we creatief zijn, want het draaihek is niet voorzien op twee personen die willen passeren.
Toch lukt het en staan we vrij vlot in de lift, waarna we nog een trap moeten trotseren. Daarna staan we op 353,5 meter boven NAP en kijken we uit op het dorp Vaals in Nederland, de stad Aachen in Duitsland en in de verte de Vaalserberg die op Belgisch grondgebied ligt. Door het goede weer is het uitzicht uitstekend. We zien ook direct dat uitkijktorens in deze regio niet zeldzaam zijn. Daardoor is het wel makkelijk oriënteren.
Wanneer we terug beneden zijn, is het plan om direct door te rijden naar het daadwerkelijke drielandenpunt. Maar zo makkelijk geraken we niet bij de parking. Er is maar één uitgang, en die dient namelijk ook als ingang. En juist daar is een toerist ontzettend aan het worstelen met het draaihek. Blijkbaar vindt de dame in kwestie dat ze pas door het hek kan, als het hek perfect uitgelijnd is met het frame. In principe prima, maar wanneer je het hek goed draait als je een muntje hebt ingeworpen, gaat dat uiteraard niet goed.
Zodoende ontstaat er aan weerszijden een kleine opstopping. Uiteindelijk accepteert de toerist haar verlies en vertrekt ze naar het restaurant, waarschijnlijk om een nieuw muntje te halen. Wij sprinten naar de auto om te kijken waar dat drielandenpunt daadwerkelijk ligt.
