Het eerste dat we in Letland tegenkomen, is de SuperAlko.
Deze winkel biedt een klein assortiment non-alcoholische frisdranken aan. De rest van de winkel is gevuld met alcoholische versnaperingen. De locatie is niet willekeurig gekozen, want Estland verhoogde enkele jaren geleden de accijnzen op alcohol. Letland deed dit niet, waardoor er een gekke vorm van alcoholtoerisme ontstond in Noord-Europa. De Finnen komen per boot in Estland aan om alcohol te kopen, terwijl de Esten met de auto of georganiseerde busreis naar Letland afreizen. De bushalte ligt er zelfs voor de deur. Wij slaan deze winkel over.
De eerste winkel die we wel bezoeken, is een Maxima. Deze supermarktketen kennen we uit Estland, en daar proberen we flesjes drinken te kopen die we in Estland in kunnen leveren. Helaas zijn de meeste flesjes niet voorzien van het Estse statiegeldlogo, terwijl ze in Estland juist wel vaak voorzien zijn van het Letse statiegeldlogo. Bij het afrekenen van mijn flesje drinken komt de taalbarrière tevoorschijn. Hoewel het Letse Valka versmolten is met het Estse Valga, is het enige dat alle inwoners verstaan Russisch, en dat ligt bij sommigen – zeker nu – gevoelig.
Ik spreek geen woord Lets, dus probeer ik in het Ests af te rekenen. De caissière verstaat mij niet, maar ziet mij ook ineens niet meer als de standaardtoerist. Ze annuleert de aankoop, trekt de bejaarde die voor mij was aan haar jas en scant haar klantenkaart. Zodoende betaal ik ineens aanzienlijk minder voor mijn flesje drinken. Ik bedank beiden hartelijk, in het Ests, dat dan weer wel.
Een paar meter verder komen we een Top! tegen. Dit oogt als een kleine gezellige buurtsuper, inclusief ongeïnteresseerde caissière. Hier naar binnen gaan was een top-idee. Letterlijk, want waar men in Estland goed is in limonades, ijs en broodjes, komen de betere zuivelproducten uit Letland. Het is lastig een keuze te maken, maar met flink wat aankopen verlaten we deze supermarkt en trekken we verder de straat in.
Naar mate we verder komen, zien we steeds minder winkels en lijken we te stranden in een woonwijk. Ik besluit vanuit Letland terug te lopen naar Estland om onze bus op te halen. Op die manier kunnen we iets gerichter de interessante plekken in Valka zien. Onderweg maak ik nog wat foto’s, totdat ik word aangesproken door een dronken Russischsprekende man. Hoewel ik geen Russisch spreek, maak ik er wel op uit dat hij niet op de foto wil. En dat is volkomen wederzijds.
