Vaals 4

Tijdens de autorit is goed zichtbaar dat het gebied volledig op toeristen is gericht. Er zijn betaalde parkeerplaatsen en er is een bushalte die zowel vanuit Nederland als Duitsland bediend wordt. De rondritten die in Aachen worden aangeboden, doen zelfs dit drielandenpunt aan, getuige de rode dubbeldekker.

Wij rijden door, op zoek naar een gratis parkeerplaats. Die vinden wij, op Nederlands grondgebied niet. Achteraf zal blijken dat in België nog genoeg gratis plek was geweest, maar gezien het feit dat er een Nederlands verkeerscirculatieplan is uitgevoerd, waar je enkel in één richting mag rijden, durven wij dat niet aan. Na een extra rondje gereden te hebben, kiezen we voor een betaalde parkeerplek. De slagboom opent nog voordat we goed voor de inrit staan. Zo welkom is onze auto. Hoe duur het is? Niemand weet het, bij de ingang wordt het je niet verteld. Enkel dat je een parkeermunt kan halen bij “het douanehuisje”.

Vanaf de parkeerplaats is het een korte wandeling richting het evenemententerrein. Het douanehuisje blijkt geen café te zijn, maar een replica van een douanehuisje. In dat huisje is een parkeerautomaat geplaatst waar je in vier talen uitgelegd krijgt hoe je aan een parkeermunt kan komen. En belangrijker, hoe duur het is; €3,00. Tegenover het huisje staan twee mensen met een klein orgel muziek te maken. Op hun orgel zijn dierenpoppen bevestigd die op de maat van de muziek bewegen. Het geluid dat ze produceren is zo hard, dat we elkaar nauwelijks kunnen verstaan. Het bord dat aan hun orgel bevestigd is staat dat wat zij doen door UNESCO als cultureel werelderfgoed wordt gezien. Een ander bord, vastgemaakt aan een boom, benadrukt dat nog. We zullen de hele dag op het terrein en zelfs bovenop de Boudewijntoren, deze muziek nog horen.

De omgeving van het drielandenpunt voelt aan als een klein attractiepark. Er zijn meerdere souvenirwinkels, diverse eet- en drinkgelegenheden en attracties, zoals een labyrint en een uitkijktoren. Daarnaast is er “de hoogstgelegen speeltuin van Nederland” te vinden en zijn er fotoplekken gemaakt. Zo is het mogelijk om op de foto te gaan met de wapens van de drie landen die hier samenkomen.

Je zou bijna vergeten dat de echte trekpleister hier ook nog ergens moet staan. Aan de Nederlandse zijde komen we eerst een markering tegen die het hoogste punt, 322,4 meter, van het Europese deel van Nederland aangeeft. Een paar meter verder zien we een hoop mensen rondom een stenen paal krioelen. Achter die paal staan drie vlaggen, dit is het drielandenpunt.

Vanuit alle richtingen, zijn rijen gevormd om eenieder een kleine fotografiesessie te laten doen. Pasgeboren kinderen, jubilarissen, en pasgetrouwde stellen nemen om beurten plaats voor de drie vlaggen. Ondertussen wordt er ook luid getoeterd, want vlak langs het monument loopt een doorgaande weg, van Nederland naar België. Het deert veel toeristen niet, die blijven net zo standvastig staan als de grenspalen.